امامزاده سیدابراهیم زنجان
بقعه امامزاده سیدابراهیم زنجان یکی از بقعه های معتبر شهر زنجان است. علمای دین در شجره نامه آن اختلاف نظر دارند. جمعی، ایشان را «ابراهیم بن موسی بن جعفر (ع)» دانسته اند و جمعی دیگر، همانند ابوالفرج اصفهانی و ابونصر نجاری، ایشان را «ابراهيم بن محمدبن عبدالله بن الحسن بن العباس بن علی (ع)» دانسته اند. اگر این شجره نامه درست باشد، سیدابراهیم (ع) به اتفاق «کوکبی حسین بن اسماعیل بن محمد الأرقطبن عبدالله الباهر بن زین العابدین (ع)»، در اوایل قرن سوم هجری در زمان خلافت المعتضد بالله خلیفه عباسی قیام کرد و در مکانی در ۳ کیلومتری جنوب شهر زنجان در جریان جنگی شهید شد و پیکر مطهرش در گورستان منتها الیه شرقی، مشرف به دیوار حصار شهر، مدفون شد.
بنای امام زاده سیدابراهیم زنجان در سال ۱۳۴۰ شمسی، منطبق بر بنای قدیمی نوسازی گردید. گنبد آن که از نوع تک پوششه است، با واسطه چهار گوشواره بر جرزها استوار شده است و در حدفاصل گوشواره ها و گنبد، هشت نورگیر یه شده است. تزئینات گنبد از داخل مقرنس کاری و گره سازی است و سوره «جمعه»، که به خط زیبای ثلث و به قلم استاد «جواد میر محمد ارضایی زنجانی» بر آن نقش بسته است، و گچ بری های استاد شعبان آزادی زنجانی» زیبایی چشم نوازی را در آن پدید آورده اند. بر نمای بیرونی امام زاده، سوره مبارک «اسماء ذات البروج» به خط ثلث زنجیری نقش بسته است.
ضریح امام زاده سیدابراهیم در اصفهان ساخته شده است و در سال ۱۳۵۸ بر روی مزار آن نصب گردیده است. قدیمی ترین قسمت این بقعه سردر ورودی سمت شمالی و مناره های دو طرف آن می باشد. در بالای مناره ها، آیه ۵۵ از سوره مبارکه «احزاب»، به خط زیبای ثلث و به قلم استاد «جواد میر محمد رضایی زنجانی» رقم گردیده است.
از بناهای دیگر این مجموعه، مسجد اعظم در ضلع غربی آن است که تجدید بنای آن، مرهون خدمات ارزنده روان شاد «منصور محاوری» است.
منبع : مجموعه جامع ایرانگردی
