عمارت ذوالفقاری ژنجان
ذوالفقاری مجموعه تاریخی عمارت ذوالفقاری، در مرکز بافت قدیمی شهر زنجان واقع شده است.
این مجموعه شامل ساختمان های اندرونی و بیرونی است و پیش از احداث خیابان ذوالفقاری (طالقانی کنونی) از طریق
شبکه ارتباطی، طبقه همکف و زیرزمین آن به همدیگر راه داشت. در حال حاضر، قسمتهایی از این محوطه از بین رفته
و تنها قسمت مرکزی مجموعه بیرونی باقی مانده است. این بنا در دو طبقه و یک سردابه ساخته شده و
طرح آن ایرانی است. در سبک بنای این عمارت از نحوه طراحی بناهای اروپایی نیز الهام گرفته شده است.
دروازه طبقه همکف بنا با دو مول و سقف سرپوشیده، به یک هشتی منتهی می شود که فعلا کاربرد ا دارد.
سمت شرقی طبقه همکف بنا، احتمالا، گلخانه بوده است.
طبقه دوم:
دو راه پله دارد و تالارهای پذیرایی ، اتاق های خواب، سیمن و سرویس های بهداشتی را در خود جای داده است.
هسته مرکزی این بنا به سبک چهارتاقی با سقف گنبدی ساخته شده است
که و او دیوارهای باربر آن، سنگینی سقف را تحمل می کنند.
ساختمان های جانبی این چهارتاقی با تیرهای چوبی پوشیده شده اند.
پوشش بیرونی بام ساختمان تمام شیروانی است که تا زمان احداث بنا، سابقه ای در این شه نداشته است.
در بالای هسته مرکزی بنا، نورگیر زیبایی تعبیه شده است که به کلاه فرنگی معروف است.
این نورگیر هشت ضلعی، با روش گره سازی به فرم گنبد تبدیل شده است.
سقف اتاق ها در طبقات با طرح های هندسی و گره سازی به طرز زیبایی لمه کوبی شده است.
از تزئینات داخل طبقه همکف بنا می توان به کاشی کاری های سبک دوره قاجار اشاره نمود که طرح معروف نیلوفر آبی (لوتوس) در آن اجرا شده است.
تزئینات نمای بنا بسیار جالب توجه است.
قرینه سازی های آن از هنر ایرانی و سبک ستون های آن از معماری قرن نوزدهم اروپا متأثر است.
نمای ساختمان با آجرهای قالبی و پیش بر تزیین شده است.
پنجره های بنا عموما دولنگه، و با حاشیه مشبک است که با شیشه های رنگین تقارن جالبی را در داخل اتاق ها به وجود آورده اند.
بغل درگاهی پنجره ها در طبقه همکف و حیاط در قسمت منتها اليه جنوب غربی تعبیه شده اند و
در ساخت طاق نماهای تزئینی که در اطراف در ورودی ساخته شده اند،
ظاهرا از معماری قرنهای هجدهم و نوزدهم میلادی اروپا الهام گرفته شده است.
این عمارت که از بناهای تاریخی و با ارزش شهر زنجان است، به سبک بناهای اواخر دوران قاجار ساخته شده است.
